De Chinese munt heeft de voorbije weken voor enige wrevel gezorgd op de beleggingsmarkt. De Chinese centrale bank verlaagde op 11 augustus de referentiekoers van de Chinese yuan met 1,90 procent tegenover de dollar. Iets wat de voorbije 21 jaar nog niet was gebeurd. Volgens de Chinese centrale bank ging het om een éénmalige aanpassing. Daags nadien werd de referentiekoers van de Chinese yuan echter opnieuw verlaagd. Iets wat twee dagen nadien opnieuw gebeurde. Critici wrijven zich nu in het haar wat betreft de stabiliteit van de Chinese markt.
Doelstelling van de Chinese centrale bank
De Chinese centrale bank wenst via de koersverlaging de referentiekoers van de yuan af te stemmen op de koers van de wisselmarkt. In totaal zakte de referentiekoers van de yuan op één week tijd met 5 procent. De koers op de wisselmarkt daalde met iets minder, namelijk 3 procent. De beperktere daling kan toegeschreven worden aan de steunaankopen van de Chinese overheid. Economen kaderen de operatie van de Chinese overheid in het handelsbeleid van de grootmacht. De voorbije weken verschenen eerder negatieve cijfers rond de Chinese economie en export. In vergelijking met juli 2014 kende de export bijvoorbeeld een daling van 8 procent. In totaal zou de Chinese economie in 2015 dalen met 7 procent. Volgens Steven Vandepitte, beleggingsstrateeg bij ING, gaat het om de gevolgen van de omvorming van een exportmodel naar een consumptiemodel. China fungeerde immers een kwarteeuw als grootmacht door vooral export.
Vrees voor effect in andere lidstaten
Sommigen critici vrezen dat de Chinese beleidsbeslissingen voor reacties zullen zorgen in andere delen van de wereld. Ook andere munten uit het Oosten daalden de voorbije week. China daartegenover beklemtoont dat er geen reden is voor paniek. De yuan kent naar hun zeggen een steeds breder internationaal gebruik en grote valutareserves. Er gaan echter wel geruchten rond dat de Amerikaanse overheid zijn renteverhoging zal uitstellen. De Amerikaanse dollar steeg de voorbije maanden qua koers tegenover de Japanse yen, Europese euro en Canadese dollar. Daardoor kwam ook de Amerikaanse economie onder vuur te staan. Door de speculatie van de Amerikaanse beleidsgever kende de dollar een kleine terugval tegenover de Euro.
Vraag is of onze beleggingsportefeuilles een impact zullen ondervinden van deze valutawijzigingen? Het merendeel van de vermogensbeheerders zal geen beleidswijzigingen doorvoeren door de valutawijzigingen. De koersverlaging van de Chinese yuan zal slechts beperkte effecten te weeg brengen. Een grote devaluatie zou grote gevolgen veroorzaken, iets wat China net wil vermijden. “We zijn verrast over de timing van de Chinese beslissing, maar niet over het verhaal op zich”, aldus Vandepitte. “De devaluatie bevestigt wat iedereen al lang wist: de groei van de Chinese economie vertraagt. Maar wij zijn niet zo negatief. We krijgen geen herhaling van de forse Aziatische devaluaties van 1997-98. Dit is nog geen muntcrisis. Ik verwacht een klassiek Chinees stimuleringsplan met investeringen in spoorwegen en autowegen. Het belangrijkste thema voor beleggers blijft de verwachte renteverhoging in de VS”.
Waarom wenst China bruuske gevolgen te vermijden? Enerzijds wenst China haar huidige hoge status binnen internationale organisaties, zoals het Internationaal Monetair Fonds (IMF) hoog te houden. Zo hoopt het opgenomen te worden in het speciaal trekkingsrecht, de reservemunt van het Internationaal Monetair Fonds. Daarenboven hebben Chinese bedrijven grote schulden openstaan in het buitenland, die grotendeels zijn gewaardeerd in dollar. Een brutale devaluatie van de Chinese yuan zou voor financiële problemen zorgen bij deze ondernemingen.
Wijziging naar groeimarkten?
Heeft de belegger door de koerswijzigingen in China zijn weg meer gevonden naar groeimarkten? Voor het moment blijkt er geen wijziging te zijn in de interesse in groeilanden. Groeilanden kennen minder interesse door beperktere groeimarges en verhoudingsgewijs dure aandelen. De meeste vermogensbeheerders hebben ook weinig obligaties van groeilanden in portefeuille. De munten en obligaties van groeilanden kregen bijvoorbeeld twee jaar geleden rake klappen toen voorzitter Ben Bernanke van de Federal Reseve liet doorschemeren dat de Fed enkele maanden later de aankoop van obligaties zou beperken. Vermogensbeheerders als ING en BNP Paribas Fortis verkiezen ook eerder beleggingen in reeds ontwikkelde landen. Echter zouden China en Oosterse staten wel verkozen worden boven staten als Brazilië en Rusland, aangezien daar het bestuur minder stabiel is.
Vermogensbeheerders prefereren daarenboven aandelen boven obligaties, aangezien de rente laag blijft staan. Zo blijkt althans uit getuigenissen van BNP Paribas Fortis, Candriam en ING. KBC daartegenover investeert maar in een iets beperktere mate meer in aandelen. “We hebben sinds februari onze aandelenportefeuille afgebouwd. We werden somberder over de groeimarkten. In de VSA zijn aandelen niet goedkoop en zien we bijna geen winstgroei meer. Daarom hebben we onze cashpositie verhoogd. We wachten op een correctie. Bij een terugval van de aandelenmarkten zullen we vooral Europese aandelen bijkopen, omdat de winsten hier stijgen,” aldus KBC. De investeerder blijkt vooral warm te lopen voor Europese aandelen. “De negatieve reactie van de Europese aandelenmarkten op China was dinsdag en woensdag overdreven. De aandelen van de Stoxx600-index hebben een dividendrendement van 3,4 procent bruto.
Dat is veel. De volatiliteit van de jongste dagen is een opportuniteit die koopkansen biedt,” vertelt Xavier Timmermans, beleggingsstrateeg bij BNP Paribas Fortis. Binnen de beleggingsportefeuilles met obligaties vallen vooral bedrijfsobligaties vast te stellen. Daarnaast zijn er kleine posities in Europese rommelobligaties en converteerbare obligaties.
